مرسی

با اینکه من خوب میدونم

اصلا دوسم نداری

بهونه های رنگ وارنگ

برای من میاری

با اینکه من خوب میدونم

از اولم دروغ بود

چشمای نافذت فقط

یکم سرش شلوغ بود

با اینکه فرصت دلم

برای با تو بودن

کم بود ولی بدک نبود

امتحانت واسه من

با اینکه هر جا رفتی

از بدیام میگفتی

یه روز به روزگارم

الهی که بیفتی

برو ولی یادت باشه

عاشقی رسمش این نیست

نمره ی دلداگیها

نمیشه باشه هی بیست

برو ولی اینو بدون

شک دلتو گرفته

تردید تو به آدما

تو وجودت نهفته

برو بدون که کار من

تعبیری ازخوابت بود

پس میگیرم خاطرمو

نگو که دلدارت کو

من اگه بد شدم عزیز

تو بدی تورو دیدم

منت میذاشتی رو سرم

من خوش خیال پریدم

تو حسرت یه کلمه

دنبال تو دویدم

شاید گفتی دوستت دارم

من ولی نشنیدم

برو شاید جای دیگه

یه روز به حرفام برسی

بابت زوری بودنت

از ته دل میگم مرسی

دنیای دیگه

نکنه یه روز بیاد بگی بهم پشیمونی

یه موقع فکر نکنی اومده بودی مهمونی

لحظه لحظه داره از ثانیه هامون میگذره

یه موقع بهم نگی نمیشه دیگه بمونی

یه دفه نگی اگه نشد تدبیر خداست

نگی رفتنم بدون ایندفه تقصیر شماست

دل من یه روز برات بچه سر راهی نشه

نگی راه من سوا راه تو هم از ما جداست

تو شبائی که مثه همیشه در خواب بودی

واسه پرسشهای من همیشه بی جواب بودی

وقتی من دنبال عشقم بی هوا میدویدم

تو واسه عکس جنون دنبال یک قاب بودی

نکنه بیای بگی کارام همه ساختگیه

بدون هر چی هست فقط عاشقی و سادگیه

به خدا دوست داشتنم از ته قلبه میدونی؟

به جون چشات همه مسیر دلباختگیه

باز دارم میگم بدون رفتنی تو کار مانیست

خیانت یا بی وفائی توی چشمای ما نیست

میگن اینکار کار ادمای این زمونه نیست

ولیکن عاشق تو ادم دنیای ما نیست

خسته نباش گلم بیا

خسته نباش گلم بیا

بیا و دستامو بگیر

بیا کمی حوصله کن نشین یه جا گوشه نگیر

اینکه منو تو اینجائیم

خودش شاید یه نعمته

شاید فقط حضورمون یه جورائی یه حکمته

نمیخواد بونه بگیری

از شبای تاریک و سرد

منم مثه تو بدنم پر شده از غصه و درد

اما ولی به عشق تو

غصه هارو نمیبینم

گرچه زیادن ولیکن کنارشون نمیشینم

به عشق تو اوج میگیرم

حتی توی غصه و غم

بذار فراموشم بشه اون زجرائی که کشیدم

تو هم یکم حوصله کن

عروس خوب قصه ها

برای عاقبت بکن از ته دل فقط دعا

بدون یکی اون بالاهاست

خوب مارو فقط میخواد

شاید آرزوت یه روزی دوباره باز پیشت بیاد

 

چاره ام چیه؟

من میخوام باتو باشم ولیکن فرصتم کمه

تو دلم پر شده از کلی هراس و واهمه

دل من طفلی داره تو راه عشقت جون میده

ولی تو بازم میگی برای من خیلی کمه

بگو راه من کجاست بگو چاره ام چیه

چرا با این که خوشم تو دل من همش غمه

من که از صداقتم از عاشقیم مطمئنم

پس چرا جواب کارام یه جورائی مبهمه

ای خدا من که همیشه تکیه گاهم به توئه

بگو اخرش چی میشه من که طاقتم کمه

 

 

 

 

 

اینکه اشکالی نداره

میشه با من مهربون شی یکم از ما بهترون شی

توی پیریا جوون شی این که اشکالی نداره

میشه چون فرشته ها شی توی قلب من رها شی

تو پریه قصه ها شی این که اشکالی نداره

میشه بانی شفا شی    تو مسبب دعا شی

واسه گشنگیم غذا شی    اینکه اشکالی نداره

تو میگی نمیشه ما شیم فکر اینکه باش که جدا شیم

چی میشه با هم فدا شیم اینکه اشکالی نداره

چی میشه شعر خدا شیم دو تا مصرع سوا شیم

مثنویه مولانا شیم اینکه اشکالی نداره

بیا ما خسیس نباشیم واسه هم همیشه باشیم

انشاءاله حاجت روا شیم اینکه اشکالی نداره

 

راست گفتم

اگه بگم دیوونه شدم از دست تو راست گفتم

           راهیه میخونه شدم از دست تو راست گفتم

گفتی ماه و میاری تو شبای سیاه من

           اگه بگم سر کارم از دست تو راست گفتم

یه روز آشتی میکنی یه روز میگی تمومه

           یه روز میگی قصه ی ما همیشه نا تمومه

یه روز میگی شبا میای یه روز میگی توراهی

          مسافر جاده شدم از دست تو راست گفتم

شاید یه امتحانه واسه شاگرد عشقت

          شاید یه جور سواله واسه کنکور چشمت

ولی بدون اگه چنین باشه که من میبینم

         دانشجوی گنگی شدم از دست تو راست گفتم

دسته گلم یه رز داره از دست من نمیگیری

        میگی شاید تو این کارم باشه یه جور تدبیری

آخه مغازه رز نداشت تقصیر تدبیر منه؟

        ویرون شده روان من از دست تو راست گفتم

یه روز بیا بگو بهم از ته قلب دوسم داری

       جای دوری نمیره نگو دادم گدا اولی

خساستو بذار کنار خوش بگذره روزای ما

       عاشق یه دیوونه شدم از دست تو راست گفتم

۳۸ همچنان پیش میرود

شیرین شیرین بیا منو صدا کن

بیا با اون نگاهات منو نگا کن

کنار من بمون این نازینم

منو از غصه ها و غم رها کن

تو زندگیم بمون ای بهترینم

بذار عشقو تو چشم تو ببینم

تو که هستی همه دنیا قشنگه

با تو عاشق ترین مرد زمینم

۳۸ همچنان پیش میرود

آهای

آهای بانوی یکرنگ زمینی ///آهای موسیقی رنگین کمونی

آهای خورشید آسمون ابی ///آهای توئی که با من همنشینی

آهای تلفیقی از دیدارو گیتار/// آهای حرمت این شبهای بیدار

آهای بانی این شعرای ساده ///آهای طبیب این شعرهای بیمار

آهای سیلی سرخ به گوش غصه/// آهای آغاز بی مثال قصه

آهای نامه ی هرگز نرسیده ///به دست عاشق همیشه خسته

آهای کبوتر بی آشیونه ///آهای بالت شکسته بی نشونه

آهای شاهد قتل بی وفائی ///پای سفره ی تقدیر زمونه

آهای توئی که از تو مینویسم ///بدون وقت نوشتن غرق بوسه ام

نمیشه از نگات چیزی بگم خب/// نمیذارن دوتا چشمای خیسم

آهای روزای گرم بیقراری ///آهای بانی این چشم انتظاری

اهای معنیه حرفای نگفته/// تو این موعظه بازاربهاری

آهای شرم و حیای کودکانه ///آهای متن و پیام عاشقانه

آهای نیمه ی گمگشته ی فردام ///آهای توصیف حس شاعرانه

آهای شیرین بی فرهاد دنیا/// آهای چشم امید من به فردا

تو این دنیای فانی رو رها کن ///بیا با من بیا با من تو تنها

بیا تا این زمین عمرش حروم شه/// ببینه با همیم صبرش تموم شه

ببینه مثه ما پیدا نمیشه ///بیاد بخواد یه لحظه آرزوم شه

ولی هرگز نمیتونه میدونی؟ ///فقط بگو پای عهدت میمونی

منو رها نکن میشه نصیبم ///یه عالم حسرت و بی همزبونی

تو ای حامی هر ترانه ی من ///بشو تنها فقط بهانه ی من

بهانه واسه زندگی از اول/// تو ای بانو ای یگانه ی من 

وقت نوشتن از توست

                                     وقت نوشتن از توست

 

 

وقت نوشتن از توست                    توئی که بهترینی

تو واسه قلب خستم                        پناه آخرینی

تو جرعه ی حیاتی                        واسه این تشنه باور

تو این ویرونی شب                       تو تنها یارو یاور

تو هستی زمینی                            تو آبروی ماهی

مهتاب غصه داره                         وقتی میگن تو راهی

سفر نرو که جاده                          ملتمس نگاته

هر لحظه توی هر پیچ                    دلواپس صداته

نیستی و هرجا هستی                      مثه صدای گیتار

مثه نت های ساده                          رو سمفونی دیوار

شاهد هر ترانه ام                            وقتی واست میسازم

وقتی که زندگیمو                            بخاطرت میبازم

تو لحظه لحظه عشقی                       تو این کویر احساس

تو این قلبای سنگی                           توی بی کسیه یاس

ترانه خواست تموم شه                     اما دلم نمیخواد

پایان هر مصرعی                           یه بیت تازه میاد

چون دفتر ترانه ام                            با شعرات جون میگیره

وقتی واژه کم میاد                           عشقم زبون میگیره

وقت نوشتن از توست                       با جملات ساده

بعدها مینویسم                                 فرصت ما زیاده

رفتی

رفتی و با رفتنت قصه رو نیمه کار گذاشتی                                        

    داشت یه افسانه میشد تو نخواستی تو نذاشتی

داشت میشد همون که دنیا واسه داشتنش میمردن                                  

تو یه کابوس شدی و خاطره هامون همه مردن

تو با اون غرور بیجا/منو بیصدا گذاشتی                                         

  تو هجوم وحشی غم/دل بیگناه و کشتی

تو نذاشتی که بسازم/خونه ای از جنس رویا                                  

   تو میخواستی که ببازم /بازیو تا ته دنیا

تو شبات سیاه و سرده/من تو دستات یه اسیرم                                

   از خدا میخوام دوباره/بیتو یکبار جون بگیرم

بکشم مثه خود تو/هرچی مثه تو یه سایه است                                

   ببرم با باختن تو/بشکنم هرچی ستاره است

تا شبای پر ترانه/تو به احساسم نخندی                                        

   تا نیازم به چشاته/نگاتو به روم نبندی

رفتی و نذاشتی این حس/تو وجودم شکل نگیره                               

 تو فقط میخواستی عاشق/با غرور تو بمیره

رفتی اما بدون حرفام/فقط مال این ترانه است                            

 رسم عاشق پیشه ی ما/بیتو بازم عاشقانه است