تازه رسیده
ای تازه رسیده به ته دفتر شعرم
ای پیش خدا در صف تسبیح، تو ذکرم
ای هر چه مثال است برایت کم و کمتر
ای لحظه به لحظه اندرون من و فکرم
***
ای لحظه ی با تو بودنم اوج نیاز و
ای هر نفست آیه ی پر رمز نماز و
ای نور تو مسحور کند شمس و جهانی
ای آنکه شود شوق رکابه یکه تاز و
***
ای تو سحرم نور دو چشم ، در شب تاریک
ای بر شب من سوی منیر ،روزن باریک
ای بی تو شود بی کسیم در شب هجران
در چشم حسودان تو بیغوله ی تاجیک
***
ای پادشه خوبی و پاکی و قداست
ای طعم لبت مزه ی شیرین صداقت
***
ای نوکر درگاه تو دختران مغرور
ای شوکت تو در دل من زیاد و پر شور
سوگند خدا برای تو از بدو خلقت
فرجام به بدخواه تو ، وعده گاه در گور
***
ای صاحب فال و حال و احتمال و حکمت
ای مونس و غمخوار و شریک خوب قسمت
بیتو نفسی خارج اگر شد که کفر است
با تو زندگی برای من نداره قیمت
***
ای راکب اسب خوش سوار عشق و مستی
من پای تو میدهم تمام جاه و هستی
بی سبب شوم فدای زلف بی مثالت
چندیست که دینم شده است بت پرستی
***
ای عطر خوش احساس ، ای جوانه ی یاس
بر تو نرسیدن سبب از ماست که بر ماس
تو خود شکن آئی که دلم نشکنی شاید
من نقش تو ترسیم کنم بر بوم وسواس
***
حیف است تمامش کنم این شعر فروزان
هرچند که وقتم ذیغ و احساس خروشان
عمرت به درازا و غمت کوچک و کمرنگ
سرفراز چون کوه پیش احساس فروشان
مرا جز دیدن چشمت دوائی نیست
بجز نامیدن اسمت صفائی نیست
مرا با خود بدان تا من از این حادثه بگریزم
بجز یاد تو با قلبم به جانت هیچ رهائی نیست
مرا اینگونه میخوانی اگرچه خالیه دستم
مرا با خود ببر زین جا که غیر از این ندائی نیست
شب و تا صبح میشینم که روزی بس کنی نازت
مرا جز ناز تو دیدن خودت دانی که راهی نیست
نگاهت مست و شهلایت کند دیوانه عاقل را
ولی بر این سر شیدا نگاهت جز شفائی نیست
بمون با من گل تشنه که گر خواهی شوم باران
جزاین انقدر میبارم که در وصفش خدائی نیست
یه دلم میگه کاش بیای پیشم یه دلم میگه شدی تو ریشه ام
آی خدا مردم من از دلتنگی دارم از دوریش دیوونه میشم
کاشکی بدونی بیتو چه تنهام بی تو اسیر غصه و غمهام
اگه تو نخوای بیای کنارم چی میشه بیتو رویای فردام
بیتو میمیرم خودت میدونی اینم میدونم که مهربونی
نمیذاری تو قلبم بمیره واسه ی عشقت تو این جوونی
نگو که بازم ساکتی یارم دلم گرفته برس به دادم
شاید نباشه فرصت دیگر نذار بمیرم این دم آخر
تو انتظارت تنها نشسته ام جدام از هرچی بهش دلبسته ام
تنها دعای سجده ی شکرم خودت میدونی چه دلشکسته ام
نذار این عاشق بی تو بمونه تنهایی بیتو مثه زندونه
تو فکرمن باش بانوی خوبم فرصت نمیده دیگه زمونه
خیلی وقته که پریشونت شدم
نیستی لیلی ولی مجنونت شدم
میدونم تو طعم احساس منو دوس نداری
چه کنم که این روزا قهوه ی فنجونت شدم
***
با یه اتفاق ساده من شدم عاشقه تو
باوجود اینکه نیستم هنوزم لایق تو
نمیدونم چیشد از کدوم طرف سر رسیدم
سرزده چیشد که من ناخونده مهمونت شدم
***
من فقط خوب میدونم نیس دیگه جز تو واسه من
تو ورق بازیه عشق نگاه تو شد آسه من
***
تو جنون بی مرام دلبری داغه نگات
داره این دلم میگه صد ساله که جونم فدات
***
من شدم ناخونده مهمون تو چرا پریشونی؟
تو چرا واسه نگاه اون شبت پشیمونی
آره اون شب با همون نگاه تو تو مهمونی
تا ابد کردی دلم رو بیگناه تو زندونی
***
پس چرا زندون من پنجره بازی نداره
چرا دادسرای عشقت حتی قاضی نداره
***
تو چه ساده دلمو کردی اسیر این رسمشه؟
آره ساده دل دادم واسه دلم این حقشه
***
خلاصه بگم که انگار بدجوری هلاکتم
میدونم حوصله واسه بچه بازی نداری
تو فقط بگو کلید قفل قلب تو کجاس
یادته بچه بودیم گفتی که رازی نداری؟
***
من میمونم منتظر با این که خیلی بیخیالی
واسه ابراز علاقه تو ندادی یه مجالی
میدونم درصد عشق تو بمن یک به صدم نیس
ولی خوب اینم حسابه به دلم یه احتمالی
میدونم که تو قلبت جائی واسم نداری
میدونم حتی یه ذره هم تو دوسم نداری
میدونم شبای بیقراریه دل منو
تو به پای هوس و بیهوده کاریم میذاری
***
میدونم نمیدونی که قلب من مال توئه
میدونم خبر نداری اینروزا دنبال توئه
میدونم اگه یه روز پاش برسه،دلواپسی
سهم این قلب منو،بی رنگی احوال توئه
***
میدونی تو این شبا ترانه هام بارونیه
دل من تو زندون بی مهریات زندونیه
آخ چه سرده این شبای بی تفاوته دلت
به خیالم دل بیگناه من قربونیه
***
کاشکی میشد تو فقط یه بار جوابم میدادی
واسه این کابوس بد تعبییر خوابم میدادی
تو تماشا کن ببین تشنه ی عشقتم هنوز
واسه اینهمه عطش یه جرعه آبم میدادی