انتظار اول

تو این روزای  بی مرام دوری              چقدر سخته تحمل و صبوری

چقدر سخته که منتظر بمونی             ندونی اون که میخوای هست چه جوری

ندونی آسمونش به چه رنگه                 ندونی تو دلش واسه چی جنگه

ندونی حتی دیوار نگاهش                    واسه چی اینقدر سخت و بلنده

نفهمی که میدونه تو نگاته؟                   یا آهنگ تموم خاطراته؟

ندونی حتی که میفهمه عشقو؟                اگه بدونه آیا پا به پاته؟

تو که حتی نگفتی یاد اونی                    داره دیر میشه میره این جوونی

بگو تا پی نبرده بی ستاره                     ترین شب توی عمق آسمونی

بگو اینکه خودش غربت محضه              واسه تو جون میده لحظه به لحظه

بهش بگو چشای نازنینش                      روی قلبت همش میندازه لرزه

بهش بگو تموم زندگیته                         نگاش آغوش گرم خستگیته

درسته که ازش دوری ولیکن                   یادش  مسبب این تازگیته

نترس از اینکه بشنوی شلوغه                 سرش با اینکه میدونی دروغه

تو میدونی که پاکه مثه خورشید                 اگرچه مدتیه کم فروغه

بهش بگو شاید بفهمه دردو                       یا اینکه حس کنه بغض یه مردو

بهش بگو با اینکه نا تمومه                      گوشه کنایه های حرف مردم

بهش بگو که میشنوی صدارو؟                   صدای عاشقونه ی گیتارو؟

گیتار قلبی که کوکش  خرابه                       میشه بی من تموم کنی بهارو؟

بهش بگو اگرچه نگه آره                          بدون بعد زمستون یه بهاره

یه روز میفهمه که کسی تو دنیا                   قدر تو اینقدر دوسش نداره