خداحافظ

خداحافظ رفیق ای که با من بی صدایی

ای که توی این هیاهو با نجابت و حیایی

من صدایت میکنم حتی اگه فاصله باشه

میون دست من با دست تو حسی نباشه

من به تو بد کرده بودم؟

به شنیدن کنایه هات عادت کرده بودم

ولیکن میخوای بری من که نمیتونم بگم نه

تو برو ولی مواظب باش تا دیگه نگی نه

کلی شعر بود واسه تو از یاس و اقاقی

واسه من موند کلی خاطره از رسم تو باقی

خداحافظ رفیق به تو بد عادت شدم من

بی تو میمیرم میدونم تو میشی قاتل این تن

دیگه اصراری ندارم که بمونی یا نمونی

دیگه من نمیگم بیتا باید شعرامو بخوونی

دیگه با تو بودنم عین عذابه

هرچی آرزو دارم با بودنت مثه سرابه

نمیگم که تو بدی یا اینکه من خدا نکرده

از تو خستمو میرم دنبال یه جفت دیگه

نه اینا نیست نمرهءعشق توهم بیست

اگه دست من بود که میگفتم غیرتوزودتربشه نیست

یه روزی خودت میفهمی من چی میگمو میخونم

تو خودت بهتر میدونی اگه باشی من میمونم

اگرم قسمتی باشه قسمت من اون تو نیستی

به خدا به همه گفتم که تو قلب من تو نیستی

شعرامم تموم میشه میمیره نابود میشه و سرد

میدونم حالا از این به بعد میشم مرد

بچه بودم گول چشمای قشنگ تو رو خوردم

تو نخواستی بمونی ولی من برای تو میمردم

تو هنوزم خوشکلی و نازنین مثه قدیما

ولیکن من میرم از این شهر بی نظیرو زیبا

باشه سهم دیگری شه اون دو چشمای قشنگت

من که آرزوم بود اون چشمای بی مثل و شرنگت

هر چی بود برای گفتن گفتمو تو هم شنفتی

میسوزم به حال اون دل که تو داشتی و نگفتی

به خدا این بیت و که من دارم الان مینویسم

تر شده ز اشکای غلطان روی گونه های خیسم

تو دلمو بد جور سوزوندی جوری که درمون نداره

واسه هیچکسی به جز تو به خدا ایمون نداره

نه یه وقت فکر نکنی یه التماسه

یا همهءگفته هام واسه تماسه

صد هزار با من میمردمو دوباره مینوشتم

این چیزیو که حالا شد سرنوشتم

خیلی حرف بود واسه گفتن ولیکن وقتی ندارم

هر چی بیشتر مینویسم نمیتونم بیقرارم

خداحافظ رفیق اینم برای سومین بار

رفیقم که نبودی لااقل منو به یاد بیار

دوسال از اون روز میگذره

دوسال از اون روز میگذره اما هنوز دوسم نداری

انگار که زجر میکشی تو وقتی که اسممو میاری؟

دوسال از اون روز میگذره انگار هنوزم باور نداری؟

چرا همش برای من بهونهءواهی میاری؟

دوسال از اون روز میگذرهآخر فصل میوه ها بود

صدات با من بود ولیکن نگاهت از نگام جدا بود

دوسال از اون روز میگذره اما یه بارم نزدی زنگ

انگاری تو این دو ساله تو همش داشتی با من جنگ

حالام که داری میگی دیگه به من زنگ نزنی تو

واسه دلم شرمنده ام میگفت که عشق من تویی تو

ولیکن انگار از یادت رفت اون روزای آشنایی

که میگفتی به خدا تنها تو با من همصدایی

جورو پلاسمو جمع میکنم منی که غمی جزتوندارم

به خدا فقط واسه نگاه خستت بیقرارم

شعراتم گرفتی رفتی هدیه اتم دادم مهربونم

دیگه بهونه ای ندارم که بخوام بازم بمونم

خوش باشی الهی دست زمونه همرات

ازخدا میخوام که باشه یکی بهتر از من همپات

توی جادهءرفاقت الهی که کم نیاری

از بد روزگار تو الهی که بد نیاری

اینهم دعای آخر واسه تو که همچین میکنی

من که فقط با تو بودمو میدونم که نفرین میکنی

ستاره

ستاره تو ببین که عمر ما چه بی بهاره

خورشیدم با اون بزرگیش خزون ارمغون میاره

ستاره دل بیکارو ببین چه بیقراره

روزی صد بارعاشقه اما هنوز اول کاره

ستاره دل من میره واسه صید شکارش

نمیدونه که خودش امروزو فردا یه شکاره

ستاره گم شدیم تو عصر سرعت ولیکن دل

هنوزم غرق بی کلام نامه های یاره

ستاره توی اوج مردن ترانه هامون

دل من پی موسیقی بی رنگ سه تاره

ستاره توی دنیایی که بی وفایی رسمه

دل من عاشق میشه و از عاشقی باکی نداره

ستاره تو بگو چارهءدرد این زمینو

که عمری توی بغض سردو قرص انتظاره

ستاره بالایی خبر نداری از زمینی

بیا پایین و ببین که رنگی از وفا نداره

ستاره آی ستاره آی ستاره

منو با خود ببر چون این هوا شوقی نداره

یه عمری بالایی از اون بالا ما رو میبینی

بیا پایین تا خوب باور کنی وقت فراره

صدام نکن

صحبتشو نیار بازم دیگه نمیام تو خونه

از بس زدی توی سرم دارم میشم یه دیوونه

هر روز میگی کجا بودی چرا همراهت خاموشه؟

با کی میگشتی تو بازم؟ کی لباسامو میپوشه

بسه دیگه خسته شدم از حرفاو بهونه هات

برو نمیخوامت دیگه خسته شدم از لحظه هات

میون من با دست تو پر شده از رنگ و ریا

تو رو خدا صدام نکن دیگه نگو بمن بیا

میرم که بی تو شاید از این منجلاب بیرون بیام

پشت گوشت و نگاه کن اگه دیگه بازم بیام

بمون تو این آشفته که خودتو ساختی واسه ما

کشتی منو با نق نقات برو دیگه پیشم نیا

یا تو برو یا من برم باید از هم جدا بشیم

بریم تا شاید بازیمون تموم شه و رها بشیم

غصه نخور یکی میاد دردودلاتو میشنوه

من که نفهمیدم چی میگی میاد اونی که بهتره

قبوله بد من بودمو تو بهترین دخترکی

اینو بدون که تو فقط شبیه یه بادکنکی

سوزن غم هر چقدر کوچیک باشه میترکی

جوالدوزو میزدی به من با هر حقه و کلکی

من میمونم

عشقو تمسخر نگیریم نگیم که عاشق همیم

نگیم به هم دیگه دروغ که تا ابد مال همیم

ما که وفا یاد ندادیم به این دلای غم زده

پس کسیو بازی ندیم بازی با دل خیلی بده

به جای اینکه با دروغ همدیگرنگاه کنیم

بیایم و راس راسی همدیگرو صدا کنیم

بیایم اگه سخته که ما چیزیو از نو بسازیم

زودی نریم با یه نگاه به هم دیگه دل ببازیم

آتیش آز به جای عشق ما اشتباه نگیریمش

این دو شبیه همدیگن به جای هم نبینیمش

یه روز از عشق حرف میزنیم یه روزی بی وفا میشیم

عجب دنیا غریبه و ما زود مبتلا میشیم

دست تو هم نمیگیره نجات نمیده دلمو

نشسته تا ببینه که حل میکنم مشکلمو؟

آخ که عجب غریبمو کسی به دادم نرسید

آخ چقدر گریستمو کسی نگارمو ندید

من میمونم اینجا که تا سر برسه این انتظار

حتی اگه کسی نیادو برسه صد تا بهار

عمر دو روزه!

وقتی به من میخندی دنیا به من میخنده

در غم و غصه رو به روی من میبنده

وقتی به من میخندی پنجره ها وا میشن

گلهای سرخ و آبی با خنده هات وا میشن

وقتی به من میخندی یادم میره که مردم

زنده میشم دوباره انگار بازیو بردم

وقتی با لبخند تو اینهمه غوغا میشه

چرا همیشه غصه با چهرت آشنا میشه

لبخند بزن عزیزم دنیا همین دو روزه

نزار چهرتو با غم دنیا به هم بدوزه

عید

عید اومدو تو مثل همیشه خواب خوابی

از بودن من انگارهمیشه در عذابی

میری مسافرت تو که من پیشت نباشم

واسه کارات تو بازم نداری هیچ جوابی

منو دیوونه کردی با اون چشای نازت

چرا نمیزنی تو به بالا رنگ آبی

همیشه هم سیا نیست آسمون دل من

چرا همش واسه من میری تو باز زیر آبی

تو زندگیم تو بودی تنها افق همیشه

کاشکی میفهمیدم زود که تو فقط سرابی

دردودلام همیشه موند تو دلم ولی حیف

سنگ صبور نبودی تو مثه یه حبابی

با طعنه و کنایه هات کباب تو کردی دلمو

خوبه به جا عاشقی من وا کنم کبابی

بعد یه عمر عاشقی باید برم من انگار

واسه دل صبورم داری آیا جوابی